Τι μας χρωστούν οι Γερμανοί !

http://www.onalert.gr/stories/ti-mas-xrostoun-oi-germanoi-oli-i-alhtheia

Ξενοδοχείον Το Σύστημα (ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ)

Ξενοδοχείον Το Σύστημα

Την πολιτική και ιδεολογική μου θέση την είχα εκφράσει κάποτε σε μια μικρή υποσημείωση.

Ε! υποσημείωση ήταν, δεν προσέχτηκε. Έτσι εξακολουθούν να με ρωτούν πού ανήκω ή τι πιστεύω. (Παρ' όλο που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να ανήκω κάπου, οπωσδήποτε).

Ωστόσο, έχω μια ξεκάθαρη τοποθέτηση και μου είναι πολύ εύκολο να την περιγράψω. Έστω κι αν δεν "ανήκω" πουθενά.

Έγραφε λοιπόν η υποσημείωση:

"Είμαι οπαδός εκείνου του συστήματος, που παρέχει στο άτομο το μάξιμουμ των υπηρεσιών με το μίνιμουμ των ενοχλήσεων".Όπως βλέπετε, το κριτήριό μου για την υποστήριξη ενός πολιτικο-κοινωνικού-οικονομικού συστήματος είναι εντελώς πρακτικό. Δεν με ενδιαφέρουν οι αρχές του (που συνήθως απέχουν πολύ από την πράξη: όλες οι δικτατορίες, δημοκρατίες λέγονται!). Δεν με ενδιαφέρει η ιδεολογία, ούτε το δόγμα, ούτε το σύστημα διοίκησης ή η διάρθρωση της οικονομίας. Με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Τι προσφέρει στον πολίτη - σε σχέση με το τι του ζητάει.

Σ' άλλο μου βιβλίο είχα γράψει, πως "η καλύτερη εξουσία είναι αυτή που επεμβαίνει λιγότερο στη ζωή μου". Αυτή δηλαδή, που με αφήνει να διαλέγω, να εκδηλώνομαι, να ολοκληρώνομαι όπως θέλω. Αυτό είναι το ένα βασικό κριτήριο ενός καλού συστήματος - και είναι, ας πούμε, αρνητικό (το μίνιμουμ της ενόχλησης). Το άλλο είναι θετικό: Τι υπηρεσίες μου προσφέρει το σύστημα (γιατί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε: το σύστημα υπάρχει για να υπηρετεί εμάς - και μόνο γι' αυτό). Αν λοιπόν οι υπηρεσίες είναι καλές, και υπάρχει και ελευθερία, τότε αυτό είναι το καλύτερο σύστημα και δεν με νοιάζει ούτε πώς το λένε, ούτε τι πιστεύει. Έχει ελεύθερους, χαρούμενους και ευτυχισμένους πολίτες.

Παρά λίγο θα έλεγα: ευτυχισμένους πελάτες। Και σωστά - είμαστε οι πελάτες του συστήματος. Κι ο πελάτης είναι ο σκοπός της ύπαρξής του. Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Μόνο που δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ούτε τη θέση μας, ούτε τη δύναμή μας - και αφήνουμε το σύστημα να μας δυναστεύει χωρίς λόγο. Κι έτσι, πολύ απλά, διαλέγω κοινωνικό σύστημα όπως διαλέγω ξενοδοχείο. Πόσο κοστίζει; Τι προσφέρει γι' αυτά τα χρήματα; Το φαγητό είναι καλό; Η θέρμανση αρκετή; Η εξυπηρέτηση γρήγορη;

Ας υποθέσουμε πως κάποιος έρχεται από άλλον πλανήτη (άνθρωπος, όμως, σαν και μας) και θέλει να διαλέξει τον τόπο που θα μείνει. Φαντάζομαι πως, σαν λογικός και πρακτικός άνθρωπος, θα έκανε ένα ερωτηματολόγιο - και με βάση αυτό θα βαθμολογούσε τα διάφορα συστήματα.

Έτσι π.χ. θα ρωτούσε: μπορεί κανείς, χωρίς συνέπειες, να κριτικάρει ανοιχτά την κυβέρνηση; Μπορεί κανείς να φιλήσει το κορίτσι του στο δρόμο; Μπορεί να είναι μαύρος, Εβραίος, βουδιστής ή αναρχικός, χωρίς συνέπειες; Μπορεί να φύγει όποτε θέλει στο εξωτερικό; Πόσες ώρες χρειάζεται για να περάσει ένα αυτοκίνητο από τον (εκάστοτε) Χολαργό; Πόσα ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη χρειάζονται για να αγοραστεί ένα κοστούμι ή ένα ψυγείο;

Το ερωτηματολόγιο θα κάλυπτε θέματα κοινωνικής ασφάλισης (παροχές και τρόπους παροχής), εθνικό εισόδημα, κατά κεφαλήν εισόδημα και ψαλίδα ανισότητας, φόρους, ευκαιρίες μόρφωσης και επαγγέλματος, ευκολίες που παρέχονται (δρόμοι, μέσα συγκοινωνίας, αποχέτευση, τηλέφωνα, πάρκινγκ, τηλεόραση) ακόμη και την "ποιότητα" ζωής - που βέβαια δύσκολα αναλύεται σε ερωτήσεις.

Ίσως, με ένα τέτοιο ερωτηματολόγιο, να μην έβγαινε η καλύτερη χώρα. Οπωσδήποτε όμως θα φαινόντουσαν αμέσως οι χειρότερες, αυτές που αποκλείονται. Από κει και πέρα, ο διαστημάνθρωπός μας μπορεί να κάνει ελεύθερα την επιλογή του ανάμεσα στις επικρατέστερες - κατά το κέφι και το μεράκι του. Μια επίσκεψη επί τόπου, θα του έδινε και κάτι που δε βγαίνει στα ερωτηματολόγια: την "ατμόσφαιρα" μιας χώρας.

Και για να ξανάρθουμε στο αρχικό μας ερώτημα: Θα θεωρούσα λοιπόν καλύτερο σύστημα, αυτό που ισχύει στις χώρες που θα έπαιρναν τους περισσότερους βαθμούς στο ερωτηματολόγιό μου।Θα μου πείτε πώς μπορεί να φτιάξει κανείς το ερωτηματολόγιο έτσι, που να πρωτεύσει το σύστημα της αρεσκείας του. Φυσικά μπορεί. Αλλά τότε δεν του χρειάζεται το ερωτηματολόγιο, αφού ήδη έχει προ-επιλέξει το σύστημά του. Εγώ προτείνω σαν κριτήριο (και άρα σαν αφετηρία για τα ερωτήματα) τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες: Ελευθερία, μόρφωση, εργασία, ασφάλιση, άνεση.

Ίσως πάλι πει κανείς πως μερικά συστήματα δεν προσφέρουν τώρα ελευθερία και άνεση - για να τις προσφέρουν στις επόμενες γενεές. Λυπάμαι - αυτό το δίσκο τον έχω ακούσει πολλές φορές, με πολλούς τίτλους: "Τραγούδι του Γύψου", "Τραγούδι της Βασιλείας των Ουρανών" κλπ. Δεν βλέπω κανένα λόγο να προτιμώ το ξενοδοχείο που ισχυρίζεται πως ΘΑ προσφέρει σύντομα θέρμανση και νερό - όταν το διπλανό τα έχει ήδη.

Ζητάω συγνώμη αν η σκέψη μου, φτωχή, χωρίς ιδεολογική έξαρση και ιδεαλιστικές πτήσεις, απογοητεύει. Αλλά στον κυκεώνα των φιλοσοφιών, ιδεολογιών, συστημάτων και μεθόδων - εγώ συνεισφέρω την "ιδεολογία του κοινού νου".

Σε όσους βρουν την ιδεολογία μου ισχνή - της χαρίζω έναν άλλο τίτλο: "Ιδεολογία του ανθρώπου". Τίποτε άλλο δεν υποστηρίζω, παρά πως το σύστημα πρέπει να κόβεται στα μέτρα του ανθρώπου. Πως πρέπει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις επιθυμίες του. Κι όχι -όπως καταντήσαμε σήμερα- να μελετάμε θεωρητικά ένα σύστημα και μετά να προσπαθούμε να προσαρμόσουμε (με το ζόρι) τους ανθρώπους σ' αυτό.

Ποιες είναι οι ανάγκες του ανθρώπου; Μας τις μαθαίνει και η επιστήμη και η πείρα. Η σωστή θεωρία του μάρκετινγκ, που πρεσβεύει πως τα προϊόντα πρέπει να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των καταναλωτών, θα μπορούσε να μας χρησιμεύσει σαν θεωρητικό υπόδειγμα. (Είναι δημοκρατικότερο το μάρκετινγκ από όσο νομίζουμε. Ξεκινάει από τις ανάγκες και τις επιθυμίες του ατόμου. Μετά, κάθε αγορά είναι και μια ψήφος). Στο μάρκετιγκ π.χ. ενός ξενοδοχείου, θα μελετούσαμε πρώτα τις ανάγκες του πελάτη και θα φροντίζαμε να τις ικανοποιήσουμε στο μέτρο του δυνατού, έτσι που να πετύχουμε σαν ξενοδοχείο.

Εύχομαι κάποτε, τα συστήματα να γίνουν πραγματικά στα μέτρα του ανθρώπου. Για να μπορέσουν όλοι οι άνθρωποι να περάσουν τις σύντομες διακοπές τους στη γη, σε ένα καλό, άνετο και ζεστό ξενοδοχείο...

Τι άλλο θέλουν από την Ελλάδα;

Για τις δυσκολίες που συνάντησε μέχρι σήμερα στη ζωή του αλλά κα την τωρινή κατάσταση της χώρας μας μίλησε ο Μάνος Ελευθερίου.

Ο στιχουργός και ποιητής που δεν φοβήθηκε ποτέ να μιλήσει ανοιχτά, χαρακτηρίζει το... μνημόνιο... μνημόσυνο.

«Είναι τα σαράντα μας τώρα. Στα σαράντα μοιράζουνε κόλλυβα. Η Ευρώπη μας ετοίμασε τα κόλλυβα και τα τρώνε οι πεινασμένοι Έλληνες. Θέλουν να μας δουν κάτω από το χώμα, αν είναι δυνατόν. Τι άλλο να πάρουν από την Ελλάδα; Τι θέλουν; Να μεταφέρουν τον Παρθενώνα στα μουσεία τους; Να πάρουν τη θάλασσα; Τι άλλο θέλουν;»
«Έχω περάσει πολύ δύσκολες εποχές, ιδίως μετά τον πόλεμο. Θυμάμαι τον απόλυτο εξευτελισμό της φτώχειας. Θα δείτε τους επόμενους μήνες πάρα πολλούς ανθρώπους να ζητιανεύουν. Τα επόμενα χρόνια , ίσως καταλήξουμε να τρώει ο ένας τον άλλο. Αλλά θα ήθελα πολύ ορισμένους πολιτικούς να τους κρεμάσουν στο Σύνταγμα».

Να σώσουμε τον ελληνικό λαό από τους σωτήρες του – κείμενο Γάλλων στοχαστών.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ

ΚΟΣΤΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ=ΚΟΣΤΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ + ΚΟΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ + ΑΚΑΘΟΡΙΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ

ΠΟΣΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΓΝ ΣΕΡΡΩΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΟΧΕΤΕΥΘΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΙΤΑΓΓΡΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ ?

Σβήνουμε τα φώτα στην Ώρα της Γης στις 8.30 μ.μ. το Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Σε αργία έξι γιατροί για το σκάνδαλο με τις προμήθειες

Σε αργία τέθηκαν έξι γιατροί του Ιπποκράτειου νοσοκομείου στη Θεσσαλονίκη, για εμπλοκή στο σκάνδαλο με τις προμήθειες ορθοπεδικών υλικών. Συγκεκριμένα, ύστερα από συνεδρίαση του υπηρεσιακού συμβουλίου γιατρών του ΕΣΥ, αποφασίστηκε να τεθούν σε αργία ενός χρόνου πέντε ορθοπεδικοί και ένας νευροχειρούργος, βάσει του πορίσματος του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας. Σύμφωνα με το πόρισμα, οι εξωσυμβατικές προμήθειες των ορθοπεδικών υλικών ζημίωσαν το Ελληνικό Δημόσιο κατά 2.932.031 ευρώ για τη διετία 2008-2009. Το πόρισμα καταδείκνυε ως ενόχους 14 γιατρούς, εκ των οποίων οι δέκα είχαν παραπεμφθεί στο Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Ιατρών ΕΣΥ, ενώ ακολούθησαν κι άλλοι τέσσερις που είναι πανεπιστημιακοί. Τελικά, μετά τη συνεδρίαση του συμβουλίου, τέθηκαν σε αργία οι έξι, ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις θα συνεχίσουν να εργάζονται στο νοσοκομείο.

ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ : Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ .....

Το θλιβερότερο θέαμα είναι δέκα Έλληνες διανοούμενοι σε ένα δωμάτιο। Ο καθένας θα προσπαθήσει να μεταβάλει τους άλλους σε ακροατήριο।Διανοούμενος είναι ο aνθρωπος που προσπαθεί (συνήθως μάταια) να κάνει τις ιδέες του πράξη। Ο Έλληνας διανοούμενος είναι αυτός που προσπαθεί να βρει ιδέες για να δικαιολογήσει τις πράξεις του.

Το πρωί στο ΛΑΟΣ, το απόγευμα στη Ν.Δ....

Στο «μαντρί» επέστρεψε ο πρώην βουλευτής Ευβοίας και υφυπουργός Τουρισμού της κυβέρνησης Καραμανλή, Αναστάσιος Λιάσκος, λίγες μόνον ώρες μετά την ανακοίνωση της προσχώρησής του στο ΛΑΟΣ. Το πρωί ανακοινώθηκε ότι το στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας συναντήθηκε χθες με το Γιώργο Καρατζαφέρη και συμφώνησε να μεταπηδήσει στο ΛΑΟΣ . Το... απόγευμα ανακοίνωσε, όμως, ότι παραμένει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Παραδέχτηκε τη συνάντηση με τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ και υποστήριξε ότι δέχτηκε "τιμητική" πρόταση συνεργασίας, αλλά την αρνήθηκε.

Η «υπερπανσέληνος» του Σαββατοκύριακου δεν θα είναι και τόσο θεαματική...

Το βράδυ του Σαββάτου, το φεγγάρι θα περάσει στη φάση της πανσέληνου ενώ ταυτόχρονα θα βρίσκεται στη μικρότερη απόστασή του από τη Γη εδώ και 18 χρόνια. Το φαινόμενο μέγεθος και η φωτεινότητα της Σελήνης θα αυξηθούν, όχι όμως στο γυμνό ανθρώπινο μάτι. Το σπάνιο φαινόμενο οφείλεται στο γεγονός ότι η τροχιά της Σελήνης γύρω από τη Γη δεν είναι ένας τέλειος κύκλος, αλλά μια έλλειψη। Στις 10 το βράδυ του Σαββάτου (ώρα η Ελλάδας) το φεγγάρι θα βρεθεί στο λεγόμενο περίγειο, δηλαδή στην ελάχιστη απόσταση από τον μητρικό του πλανήτη, που είναι 356.575 χιλιόμετρα. Αυτό είναι περίπου 50.000 χιλιόμετρα πιο κοντά από ό,τι στο λεγόμενο απόγειο, δηλαδή την μέγιστη απόσταση από το κέντρο της τροχιάς. Σε μια σπάνια σύμπτωση, το φεγγάρι θα περάσει επίσημα στη φάση της πανσέληνου μόλις 50 λεπτά πριν φτάσει στο περίγειο, δημιουργώντας έτσι μια «υπερπανσέληνο».

Πρώτο κόμμα ο ΔΗΣΥ, την έκπληξη κάνουν οι Οικολόγοι...

Ο ΔΗΣΥ φαίνεται να αναδεικνύεται πρώτο κόμμα στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου σύμφωνα με την πρώτη παγκύπρια έρευνα κάλπης για την πολιτική κουλτούρα και την εκλογική συμπεριφορά που παρουσίασε την Πέμπτη το βράδυ το ΡΙΚ. Την έκπληξη όμως κάνουν οι Οικολόγοι, οι... οποίοι βάσει της έρευνας κατατάσσονται πέμπτο κόμμα στη Βουλή ξεπερνώντας το Ευρωπαϊκό Κόμμα (ΕΥΡΩ।ΚΟ.). Βάσει της πρόθεσης ψήφου στις εκλογές ο ΔΗΣΥ φαίνεται να εξασφαλίζει το 30% των ψήφων. Ακολουθεί το ΑΚΕΛ με 28%, το ΔΗΚΟ με 13%, η ΕΔΕΚ με 6,5%, οι Οικολόγοι με 3,5% και το ΕΥΡΩ.ΚΟ. με 2,5%.

Εκοψαν τη χρηματοδότηση σε 44 νοσοκομεία και 20 ΑΕΙ, ΤΕΙ..

Το υπουργείο Οικονομικών επέβαλε, σύμφωνα με πληροφορίες, την «εσχάτη των ποινών» σε 65 φορείς του Δημοσίου, που συνεχίζουν να μη δίνουν τα οικονομικά στοιχεία για τα έσοδα, τις δαπάνες, τα ελλείμματα και τις υποχρεώσεις τους. Ενώ ετοιμάζονται κυρώσεις και για τους φορείς που κοινοποίησαν μεν στοιχεία στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, αλλά αυτά είναι ελλιπή. Σύμφωνα με επιστολή που απέστειλε το υπουργείο Οικονομικών στα υπουργεία Υγείας, Παιδείας και Εσωτερικών, δόθηκε εντολή να «μην εγκριθεί η μηνιαία επιχορήγηση 7%» σε 65 φορείς, καθώς αρνούνται να κοινοποιήσουν τα οικονομικά στοιχεία, βάσει των οποίων θα σχηματιστεί η πλήρης εικόνα για το έλλειμμα και τις υποχρεώσεις της γενικής κυβέρνησης.

"ΒΛΕΠΟΥΝ" ΤΡΑΠΕΖΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ EMAIL ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ!...

Σύμφωνα με πληροφορίες μας, εξετάζεται το ενδεχόμενο πίσω από το ηλεκτρονικό μήνυμα να βρίσκονται στενοί... συνεργάτες γνωστού Τραπεζίτη(!) ο οποίος παίζει τα δικά του -κυρίως χρηματιστηριακά- παιχνίδια, ανάλογα με τις εξελίξεις που αφορούν τα δημοσιονομικά της χώρας. Ο τρόπος που γίνεται η ανάλυση των εξελίξεων στο επίμαχο e-mail "προδίδει" άνθρωπο της αγοράς που είναι πολύ πιθανόν να σχετίζεται με μεγάλη ιδιωτική τράπεζα της χώρας. Όπως είναι φυσικό, ποτέ δεν πρόκειται να αποδεχθεί η σχέση του συντάκτη της οικονομικής "ανάλυσης" με τραπεζίτη. Όπως ποτέ δεν πρόκειται να αποδειχθεί η σχέση του συντάκτη του κειμένου με αυτόν που έστειλε μέσω internet cafe το e-mail σε δεκάδες ιστολόγια και blogs. Φρόντισαν όλοι να πάρουν τα μέτρα τους...

Παγκόσμια Ημέρα του Καταναλωτή...

«Έφυγε», αλλά δεν πήγε µακριά...

Ο Ρασούλης βρέθηκε νεκρός στη Θεσσαλονίκη, εννέα µέρες µετά τον θάνατό του. Δεν έφυγε, όπως λέει το δηµοσιογραφικό κλισέ. Κάθε άλλο. Μάλλον το κλισέ δεν υπήρξε ποτέ ατυχέστερο σαν διατύπωση. Δεν έφυγε, ήταν εκεί ο άνθρωπος, το σώµα του βρισκόταν σε σπίτι, µέρος όπου συχνάζουν ζωντανοί, και παραδινόταν στην αποσύνθεση. Πρακτικό θα ήταν να... έφευγαν οι νεκροί, αλλά κάνουν το ακριβώς αντίθετο. Μένουν εδώ, και πρέπει κάποιος να τους φροντίσει, να ασχοληθεί µαζί τους. Το µόνο σίγουρο για τη µετά θάνατο ζωή είναι πως πρέπει οι ζωντανοί να κάνουν κάτι µε το σώµα του νεκρού. Από αρχαιοτάτων χρόνων. Είναι το µόνο που ξέρουµε για τους προγόνους µας, το πρώτο πράγµα που βρίσκουν οι αρχαιολόγοι, οι τάφοι. Μπορεί να λέµε τώραπια «έφυγε»για κάποιον που πεθαίνει, επειδή εµείς έχουµε φύγειεντελώς από τη σκληρή πραγµατικότητα της ενασχόλησης µε τον θάνατο. Κάπως καταφέραµε και τον ξεφορτωθήκαµε, αποµονώθηκε στις παρυφές της πόλης. Τον ανέλαβαν ειδικά γραφεία. Οπότε αποκτήσαµε νέες λέξεις όπως το έφυγε µέσα σε εισαγωγικά. Κι έτσι αν και ο Ρασούλης ήταν απελπισµένα παρών, γράφουµε πως «έφυγε» για να απαλύνουµε τη διατύπωση. Σκληρή µεταχείριση για κάποιον που εργάστηκε µε τις λέξεις, και δη αυτές που ντύνονται την πρόσθετη δύναµη της µουσικής. Οι εταιρείες και τα σωµατεία συγγραφέων και στιχουργών θα έπρεπε να κάνουν διάβηµα προς τις εταιρείες και τα σωµατεία δηµοσιογράφων ζητώντας µεγαλύτερη ακρίβεια στη χρήση των λέξεων, ειδικά όταν αφορούν τις βιογραφίες τους, και τέλος πάντων την αναγγελία των θανάτων τους. Θα µπορούσε να είναι µια παράγραφος στον νόµο περί πνευµατικών δικαιωµάτων. Καλά είναι τα πνευµατικά δικαιώµατα και η κατοχύρωσή τους, αλλά όταν δεν µπορείς να εξασφαλίσεις ούτε µια στοιχειώδη ακρίβεια και αισθητική στην αναγγελία του θανάτου σου, κάτι χάνεις. Θα µπορούσαν να µειώσουν λίγο τα χρόνια που ένα έργο παράγει εισόδηµα για τον συγγραφέα και τους κληρονόµους, σε αντάλλαγµα µε το δικαίωµα να καταργηθεί το ρήµα «έφυγε» από τις νεκρολογίες τους.

ता nea.gr

Η «γαλάζια» ζάλη...

Μπέρδεψαν τις γραμμές τους στη Συγγρού. Δεν ξέρουν πώς ν' αντιδράσουν μετά την επίτευξη των τριών στόχων που δίνουν ανάσες στο ελληνικό χρέος (διπλάσιος χρόνος αποπληρωμής, μικρότερο επιτόκιο, νέο δάνειο από την Ευρώπη). Ηταν θέσεις και... του Α. Σαμαρά και αυτό δυσκολεύει την αντιπολιτευτική τακτική τους. Χαρακτηριστικό της αμηχανίας των γαλάζιων επιτελών είναι ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. έκανε τρεις δηλώσεις -διαφορετικές μεταξύ τους- για την έκτακτη σύνοδο. Ξεκίνησε ήπια, ανέβασε κατακόρυφα τους τόνους και μετά τους ξαναέριξε. Η Ν.Δ. επισήμως πάντως θα τοποθετηθεί μετά την τακτική σύνοδο στις 24-25 Μαρτίου, που θα έχει στα χέρια της το τελικό κείμενο, όπως είπε ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. Γ. χελάκης. Τότε πόσες δηλώσεις θα κάνει ο Σαμαράς;

Αλλο παράδειγμα είναι η αντίδραση στο ενδεχόμενο ο Γ. Παπανδρέου να ζητήσει να ψηφιστεί το νέο πακέτο από την πλειοψηφία των 3/5 της Βουλής (180 ψήφοι), που σημαίνει ότι η Ν.Δ. θα κληθεί να αναλάβει μέρος των ευθυνών. «Είναι αστείο να το συζητάμε» είπε ο Μιχελάκης. «Οταν το μείζον, δηλαδή η ψήφιση του Μνημονίου, πέρασε με 150 ψήφους, πώς στο έλασσον θα πρέπει να ψηφίσουμε με 180;». Οπως λέμε, «απεταξάμην». Λάθη στρατηγικής σε μια ατζέντα, στη διαμόρφωση της οποίας συνέβαλε ο Σαμαράς, αλλά μετά έχασε την μπάλα.

Ανάμεσα στην αισιοδοξία και την απελπισία...

Ζω ανάμεσα στην αισιοδοξία και την απελπισία. Ξυπνώ και σκέφτομαι πως οι αληθινοί πατριώτες κάθε ηλικίας αυτής της χώρας δεν μπορεί, δεν γίνεται να την αφήσουν να πάει κατά διαόλου. Κατά τη διάρκεια της μέρας διαπιστώνω με οδύνη πως ελάχιστη (ως καθόλου) σχέση έχει το διαλυμένο Ελλαδικό κρατίδιο με τις αξίες του Ελληνισμού που με καθόρισαν και «σμίλεψαν» την σχέση μου με τη σκοτεινή ρίζα της κραυγής εκείνης που σου ψιθυρίζει σε γλώσσα Ελληνική τα ιερά και όσια του πολιτισμού σου. Η Ζωή δεν έχει αδιέξοδα -λένε - ούτε η Δημοκρατία. Καμμιά αντίρρηση· όμως οι λύσεις για την άρση των αδιεξόδων τέτοιου μεγέθους υπήρξαν πάντοτε οδυνηρές πολύ, ασήκωτες: Εξεγέρσεις, πόλεμοι (εμφύλιοι - οι πλεον σπαρακτικοί), κοινωνικές συγκρούσεις, φανατισμοί, δολοφονίες, παραμορφώσεις πολιτειακές, πραξικοπήματα, δικτατορίες, πτωχεύσεις· ακόμα πείνα, εξαθλίωση, κατάρρευση αξιών και κατακτήσεων που κόστισαν παλαιότερες οδυνηρές οσμώσεις και συμβιβασμούς - και πάει λέγοντας.
Ο καθρέφτης μας, ο καθρέφτης των Ελλήνων που κατοικούν τη δύσμοιρη χώρα εδώ και πολύ καιρό συντηρεί το ίδιο, απάνθρωπο, ψέμμα που κολακεύει την ακοή μας: «Είσαστε οι ωραιότεροι, εσείς, το Ανάδελφον Έθνος, οι εκλεκτοί του Θεού, οι τυχεράκηδες: Πάντοτε (έστω την ύστατη στιγμή) κάποιος ωραίος πρίγκιπας (πρώην βάτραχος) θα σπεύσει για τη σωτηρία σας». Οι πρίγκιπες (εξ Εσπερίας) τέλειωσαν, έμειναν τα αρπακτικά - γύπες και γεράκια - οι Φράγκοι φραγκοφονιάδες κυβερνήτες που ζητούν τα δανεισμένα, με τόκο βαρύ, αντάξιο ενός Σάϋλωκ (του Σαιξπηρικού Έμπορου της Βενετίας, που ζητούσε να πληρωθεί με ανθρώπινη σάρκα). Και ο δημόσιος διάλογος στα media νωχελικά να παραπαίει ανάμεσα στην ανέξοδη «αριστερή» ρητορεία και τη δεξιά ορθολογική αντίληψη του «συμμαζέματος» - κι από τις δύο απουσιάζει το ανθρώπινο μέτρο («μέτρο πραγμάτων άνθρωπος»), η πειστική ανάδειξη του προμηθεϊκού αποτυπώματος που εμάς τους Έλληνες μας διαμορφώνει ικανούς για το καλύτερο και το χειρότερο, συγχρόνως, με (φαινομενικά) ανεξήγητη ωμότητα κι αδιανόητο καιροσκοπισμό, ανάκατο με ηρωϊσμό αξιοθαύμαστο και γενναιοδωρία αρχοντική. Δεν έχουμε ηγέτες, δεν θέλουμε (ακόμα) να τους αναζητήσουμε στο υγιές κοινωνικό σώμα (όσο έχει απομείνει αλώβητο), ελπίζουμε ακόμα σε ψεύδη αντάξια νηπίων - πως θα σωθούμε με ένα θαύμα, θα μας λυπηθεί ο Θεός, ο Διάβολος, ο καλός Σαμαρείτης των αγορών και των τραπεζών, κάποιος ελεήμων τελοσπάντων.
Περίλυπος παρατηρώ την απελπισμένη αυταπάτη των συμπατριωτών μου και συνειδητοποιώ (δυστυχία μας) πως μόνο μια γιγαντιαία εθνική καταστροφή (απείρως μεγαλύτερη από την τωρινή εθνική καταστροφή που βιώνουμε) θα ενεργοποιήσει επιτέλους τα κοιμισμένα αντανακλαστικά μας, το ομηρικό ένστικτο επιβίωσης - έτσι, όπως διδάσκει το Ζεν: «Εκείνο που δεν μαθαίνεις με το λουλούδι, το μαθαίνεις με το μαχαίρι»। Δυστυχώς κι αμήν· διαλέξτε...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ - ως3

Δέκα χρόνια στην αναμονή για μεταμόσχευση νεφρού

Ακόμη και μια ολόκληρη δεκαετία περνούν στη λίστα αναμονής του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων οι 950 νεφροπαθείς τελικού σταδίου.