ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ συνέντευξή του μετά την εκλογή του στην ηγεσία του ΣΥΝ τον περασμένο Φεβρουάριο (στο «Βήμα της Κυριακής») και στο ερώτημα αν το κόμμα του έχει ανοίξει μεγάλα πανιά ενώ το «σκαρί» είναι μικρό με κίνδυνο να φουντάρει το «καράβι» ο κ. Αλ.Τσίπρας απαντούσε: «Και τι να κάνουμε,να παραμείνουμε δεμένοι στον μόλο;».Και όντως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παρέμεινε δεμένος στον «μόλο» της κοινοβουλευτικής ασφάλειας που του προσέδιδε το 5% το οποίο έλαβε στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου 2007.Το αντίθετο,μάλιστα.Με τον αέρα του ενισχυμένου εκλογικού ποσοστού του (από το 3,2% του 2004),ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκινούσε τον Δεκέμβριο του 2007 ένα ταξίδι προς το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα ότι το πολιτικό σκηνικό θα ανατραπεί και η Αριστερά θα προβάλει μέσα από τις στάχτες του δικομματισμού ως μοναδική ρεαλιστική,εναλλακτική,πρόταση εξουσίας,έχοντας στις αποσκευές του τις ευνοϊκές μετρήσεις της κοινής γνώμης και διανύοντας ξέφρενη δημοσκοπική πορεία για να καταλήξει σήμερα,από πλευράς ποσοστών,εκεί από όπου ξεκίνησε.
