Τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, είναι δυνατόν τα επίσημα κρατικά αρχεία -η θεσμική δηλαδή αποτύπωση της συλλογικής εθνικής μνήμης- να υπαχθούν στον έλεγχο ενός ανθρώπου που ταυτίστηκε με την πιο σκοτεινή κι ανελεύθερη περίοδο της πρόσφατης ιστορίας της χώρας; Στις μέρες της καραμανλικής «επανίδρυσης του κράτους», συνέβη ακόμη κι αυτό. Στις 22 Νοεμβρίου 2007, ο (νεοδιορισμένος τότε) υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Ευριπίδης Στυλιανίδης προχώρησε, ως είθισται, στο διορισμό της νέας Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους (ΓΑΚ), του επίσημου φορέα που είναι αρμόδιος για τη διαφύλαξη, ταξινόμηση και διάθεση στο ερευνητικό κοινό των κάθε λογής κρατικών αρχείων. Ως πρόεδρο του οργάνου, που σύμφωνα με το Ν. 1946/1991 είναι αρμόδιο για «τον καθορισμό των βασικών αξόνων της πολιτικής των ΓΑΚ» και τη χορήγηση αδειών για τη «μελέτη, μεταγραφή, φωτογράφηση κ.λπ.» του αρχειακού υλικού, ο κ. Στυλιανίδης διόρισε τον επίτιμο καθηγητή Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Κων/νο Μανάφη. Ως βυζαντινολόγος, ο νέος πρόεδρος έχει μάλλον περιορισμένη επαγγελματική σχέση με τις πηγές της νεότερης Ιστορίας. Οχι όμως και με τη νεότερη Ιστορία αυτή καθεαυτή, αφού συνέβαλε με τον τρόπο του στο γράψιμο μιας από τις πιο μαύρες σελίδες της: την άνοιξη του 1974 είχε διοριστεί από τη δικτατορία Ιωαννίδη πρόεδρος του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας-Τηλεοράσεως (ΕΙΡΤ), του κεντρικού δηλαδή προπαγανδιστικού μηχανισμού της χούντας!
από τον ΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου