Σάββατο 22 Αυγούστου 2009

Προς τι οι απορίες;

Απορώ με τους... απορούντες περί των θέσεων του Λεωνίδα Κύρκου. Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς απλώς επανέλαβε αυτό, στο οποίο πίστευε ήδη από το 1989 , δηλαδή την ανάγκη συνεργασίας των συνιστωσών της Κεντροαριστεράς. Το ζήτημα που είχε τεθεί τότε ήταν «με ποιο ΠΑΣΟΚ» θα μπορούσε να συνεργαστεί ο μετέπειτα Συνασπισμός. «Αλλάξτε λίγο για να συνεργαστούμε» επαναλάμβαναν μονότονα εκείνα τα στελέχη (της Ανανεωτικής Πτέρυγας), συμπεριλαμβανομένου και του Κύρκου. Από την στιγμή της διάλυσης του Ενιαίου Συνασπισμού, ο Λεωνίδας ετάχθη με τους Ανανεωτικούς, μοιραζόμενος ανησυχίες και ελπίδες με τον μακαρίτη τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη. Έκτοτε ο Κύρκος δεν έκρυψε ποτέ τις μύχιες σκέψεις του. Απλά, τώρα που η Κουμουνδούρου αυτοκτονεί, οι δηλώσεις του γηραιού αριστερού έρχονται να συμβάλουν στην γενικότερη ιδεολογική αποδιοργάνωση του χώρου. Στην Ιπποκράτους, βεβαίως, έχουν στήσει το «γλέντι της σιωπής».

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Οι γαντζωμένοι στις καρέκλες τους τρέμουν τα νέα πρόσωπα . Δεν εξηγείται αλλιώς .

Πως μπορεί να εξηγηθεί τα πολλά περιπεκτικά σχόλια που είδαν το φως της δημοσιότητας σε κρυφές και φανερές φιλοδοξίες που ενδεχομένως έχουν νέα πρόσωπα του τόπους μας .

Χωρίς καν οι ίδιοι να πουν κάτι επίσημα .

Όλοι οι παλιοί οφικιάλιοι και οι ανώνυμοι σχολιαστές και κονδυλοφόροι τους αντιστέκονται με πάθος σε τυχόν υποψηφιότητες είτε του Γκολέμη , είτε του Πανοζάχου , είτε του Κολιντζίκη , είτε του Χρυσάφη , είτε Μάμαλη , είτε του Φωτιάδη , είτε του Τζελέπη , είτε του Στάγγου , είτε του Μπαλαξή, είτε του Μπαλουκτσή .

Γιατί τα παλιά μυαλά δεν θέλουν τα νέα πρόσωπα ;